Bu bölümde kadını sadece bir figür, kıyafeti ise yalnızca bir nesne olarak görmedik. Anlatmak istediğimiz şey; kumaşın liflerinde, desenin kıvrımında, bir iğnenin ucundaki emeğin içinde saklı olan bir kültürün, bir hafızanın ve bir ruhun iziydi.